Ιστορία

"...φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες!"

Εργοστάσιο River Party!

0
Χρόνια
0
River Party
0 +
Συναυλίες
0 +
Καλλιτέχνες
0 ++
Μπύρες

Έτσι ξεκίνησαν όλα!

“…φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα και ιστορία οι παρέες!” όπως λέει κι ο αγαπημένος μας Νιόνιος…
Έτσι ακριβώς έγινε και με μας.

Ήταν καλοκαίρι του 2003 και μας φωνάζει ο τότε Δήμαρχός μας (που έφυγε τόσο νωρίς και τόσο άδικα) Γεώργιος Μακρής και μας κάνει μία δελεαστική πρόταση!!! “Εσείς θα μου βάψετε όλους τους τοίχους του γηπέδου και ‘γω θα σας κάνω ένα πλουσιοπάροχο τραπέζι όπου θέλετε”. Δίνουμε τα χέρια, υπογράφονται τα συμβόλαια, αλλά εμείς πάντα καχύποπτοι, λέμε ότι πρώτα θα γίνει το τραπέζι και την επόμενη βουρ με τα πινέλα στο γήπεδο! Ε, τι να κάνει κι ο Δήμαρχος, με μισή καρδιά συμφωνεί.

Έτσι λοιπόν μαζευόμαστε περίπου 15 άτομα και πάμε κάτω στο ποτάμι μας, στην περιοχή Εργοστάσιο όπου γίνεται ένα τρελό φαγοπότι με ελληνικά αλλά και ισπανικά φαγητά (α ρε Soniaaaaa), χαμός! Και τις πρώτες πρωινές ώρες γίνεται και ο πρώτος διαγωνισμός Bodybuilding με 17 συμμετοχές από όλο τον κόσμο… Νικητής του διαγωνισμού ήταν φυσικά Έλληνας… Το γέλιο της αρκούδας… Εκεί λοιπόν μεταξύ τυριού και αχλαδιού πέφτει για πρώτη φορά η ιδέα μιας πιο οργανωμένης και ανοιχτής σε όλο τον κόσμο εκδήλωσης, με διάφορα συγκροτήματα, χώρο για camping, κ.τ.λ., αφού ο χώρος είναι πανέμορφος και ενδύκνειται για τέτοιες εκδηλώσεις. Η ιδέα έπεσε, μια μικρή φλόγα άναψε και την άλλη μέρα το πρωί ο Δήμαρχος έσπαγε τα τηλέφωνα ωσότου ξυπνήσουμε… Πάντως το λόγο μας δεν τον αθετήσαμε και το γήπεδο έγινε κούκλα!!!

Την επόμενη χρονιά, 2004, λέμε να κάνουμε την πρώτη μας οργανωμένη προσπάθεια, αλλά επειδή δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα είπαμε να φέρουμε D.J. από “διάφορες γωνιές της γης”. Πήγαμε κάτω στο Εργοστάσιο, είδαμε ότι υπάρχει ρεύμα να σηκώσει τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ υχοσυστήματά μας και οι πρώτες μας αφίσες ήταν έτοιμες. Είχαμε καλέσει τον DJ Nakata από την Γερμανία, τον DJ KRO-KRO από την Ουγγαρία, τον DJ Zastava από τα Σκόπια, τον DJ Sexy Nova από την Αγγλία και τον DJ Πρύτανη, ο οποίος έκανε και το κυρίως πρόγραμμα και είναι γέννημα θρέμα Προσοτσανιώτης! Η είσοδος ήταν ελεύθερη! Κόσμος; Γύρω στα 25 άτομα! Μία τεράστια φωτιά και χορός και τραγούδι τριγύρω της… Και κατά τις 5 τα ξημερώματα και αφού είχε κλείσει το CAMELOT (το καλοκαιρινό club της Προσοτσάνης), ξαφνικά γίναμε 50 και είδαμε το ξημέρωμα στο ποτάμι με τρελό κέφι, χορό και τον DJ Nakata να ψήνει σουβλάκια! Την επόμενη το μεσημέρι, ένα γουρουνόπουλο να στριφογυρίζει στη σούβλα, ο Τζαμ να παίρνει το μικρόφωνο και να γίνεται διαγωνισμός βουτιάς με πραγματικά πολλές φορές ριψοκίνδυνες προσπάθειες, με αποκορύφωμα την προσπάθεια του Αθηνόδωρου, όπου παραλίγο να τραυματίσει τον Πρύτανη. Νικητής αναδείχτηκε ο Φώνης με το δίχρωμο μαγιό! (που δεν υπάρχει δεύτερο σε όλη την Ευρώπη!).

Εμείς εκεί, δεν απογοητευόμαστε και δεν τα παρατάμε. Το επόμενο καλοκαίρι, 2005, πάντα με τη βοήθεια του αείμνηστου Δημάρχου μας, διοργανώνουμε το 3o μας river party με καλεσμένους, το δικό μας παιδί Γιώργο Αετόπουλο την μία ημέρα (Παρασκευή) και το Σάββατο είχαμε καλέσει ένα reggae συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη, τους ??????????? (όταν θυμηθεί ο Billis το όνομα θα το γράψουμε!). Τι να πούμε για τον Αετόπουλο που για 4 ώρες μας τραγούδησε πρώτα τα δικά του τραγούδια και μετά… jukebox ο Γιώργος, εκτελούσε παραγγελίες! Τι να πούμε; Προσοτσανιώτης λέμε… Την επόμενη βραδιά είχαμε αρκετό κόσμο. Ήταν μία reggae βραδιά με κέφι, χορό και τραγούδι. Ο Τζαμ με την παραδοσιακή φορεσιά της χώρας του, ο Μπιθάκος ο καντινιέρης, να βγάζει φωτιές γιατί τότε δεν είχαμε έννοιες για το τι θα φάει ο κόσμος εκεί κάτω. Α! και τι θα πιει… Και το ξημέρωμα στο ποτάμι με τον Ze να μας τραγουδάει το Ziguala για να μας πάρει ο ύπνος! Ωραίο πάρτυ και η αφορμή και ώθηση να το πάρουμε πιο ζεστά το θέμα river party.

Φτάνουμε αισίως στο 2007. Εκείνη τη χρονιά η αρμάδα μας, τα τανκς και οι μπουλντόζες του Γιώργου Λάλα, μετά από μια τρελή πορεία, κατακτά το πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής! Ναι… της Δ’ Εθνικής!!! Εκεί να δεις φιέστα, όλη η κερκίδα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ κι ανέβαινε και κατέβαινε το πανό που έπιανε όλη την κερκίδα (50Χ10μ), τα κεράκια του Άκη και η μπάντα στο κέντρο της Προσοτσάνης… Αξέχαστη νύχτα!

Φεύγει ο Μάιος και με τη φόρα που ‘χουμε πάρει γινόμαστε και με τη βούλα Σύλλογος Φιλάθλων, με καταστατικό παρακαλώ! Ξανα-ματα-στεγαζόμαστε πάνω από το οπωροπωλείο του Αφωξενίδη (όλη η πλατεία πιάτο…), κάνουμε εγκαίνια, εκλογές και το καλύτερο river party όλων των εποχών! Το 4ο λοιπόν river party έγινε στις 10 Αυγούστου του 2007 με τον έναν, τον μοναδικό κι ανεπανάληπτο Γιάννη Γιοκαρίνη και το Σάββατο είχαμε τον σπουδαίο, άφταστο ροκά Λάκη Παπαδόπουλο!!! Το δίδυμο είχε έρθει από την Πέμπτη στην Προσοτσάνη και πήγαμε όλοι μαζί για κεμπάπια στον Κατσίκα. Ο Πουτσίκας να ταΐζει με το ζόρι τον Γιοκαρίνη καυτερή πιπεριά κι ο Λάκης να παίζει πιάνο στην κοιλιά του και να κατεβάζει τα κεμπάπια σαν γαριδάκια… Ήταν η πρώτη φορά που τα πήραμε όλα πάνω μας. Βάλαμε είσοδο 5 ευρώ το εισιτήριο λέμε! (…αφού ο Λάκης παρεξηγήθηκε), ίσα ίσα για να πληρώσουμε τους καλλιτέχνες, φτιάξαμε bar και ψήναμε και πουλούσαμε σουβλάκια, λουκάνικα και παντσέτες για να ταΐσουμε τους παρεβρισκόμενους. Την Παρασκευή ο Γιοκαρίνης τα ‘δωσε όλα, τρελός καλλιτέχνης, ένας ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ και μισός και κατά τις 2 το βράδυ ανεβαίνει ο Λάκης στη σκηνή για ένα και μόνο τραγούδι, το “Κάτι γλυκό” και γίνεται από κάτω αμπαλαέα, απερίγραπτες, μοναδικές στιγμές που πρέπει να είσαι εκεί για να τις ζήσεις! Γι’ αυτό, από κοντά όλοι και μέχρι αργά… Το Σάββατο, τι να πούμε για τον Λάκη, μας ξεσήκωσε όλους με παλιά και καινούργια τραγούδια, με αποκορύφωμα το “Έφυγε η γυναίκα μου από το σπίτι”. Ήταν να ανέβει και ο Γιοκαρίνης να τραγουδήσει, αλλά επειδή ο Κεφαλάς είχε κέφια, τον χάσαμε τον Γιάννη… Για πολλούς το καλύτερο river party έως τώρα και μακάρι τα επόμενα να το ξεπεράσουν.

Το επόμενο, 5o river party, πραγματοποιείται στις 15-16 Αυγούστου 2008 με καλεσμένους την Παρασκευή τους ΜΠΛΕ και το Σάββατο τους LOCOMONDO. Αυτή τη φορά καλύτερη οργάνωση, μεράκι κι όρεξη από όλους (καμιά 10αριά άτομα δηλαδή!), όλα πάνω μας και τα καταφέρνουμε για μια ακόμη φορά!!! Την Παρασκευή η Τζόρτζια μας τρέλανε ενσωματώνοντας στο πρόγραμμά της τον Γιώργο τον υδραυλικό με τις περίτεχνες και σπάνιες χορευτικές φιγούρες του και το Σάββατο με τους LOCOMONDO και πάρα πολύ κόσμο να μας ταξιδεύουν στην Τζαμάικα. Όλα τέλεια, έχει σκαφτεί η τρύπα, έχουν πέσει οι σπόροι, έχει μπει η κοπριά από πάνω (εμείς δηλαδή!), έχει ποτιστεί το χώμα κι αρχίζει το δέντρο να μεγαλώνει και να βγάζει δυνατές ρίζες και καρπούς… κι όταν λέμε καρπούς, δεν μιλάμε για χρήματα, γιατί το επόμενο river party το ξεκινήσαμε με 57 €. Μιλάμε για τη νεολαία που σιγά-σιγά μας κλείνει το μάτι, μας εμπιστεύεται, ξέρει ότι προσπαθούμε όλοι αφιλοκερδώς και εθελοντικά, πάντα μα πάντα, να κουνήσουμε λίγο τα λιμνάζοντα νερά της περιοχής. Πνιγόμαστε που πνιγόμαστε, ας βγάλουμε τουλάχιστον τα χέρια από τις τσέπες.

Με 57 € στις τσέπες λοιπόν, πάμε να κάνουμε ένα μπαμ στο 6ο river party, φέρνοντας καλλιτέχνες από το καϊμάκι της rock σκηνής! Στις 14 Αυγούστου του 2009 πλέον, τραγουδούν οι Πάνος Κατσιμίχας και Μάνος Ξυδούς και το Σάββατο οι Θάνος Μικρούτσικος, Μίλτος Πασχαλίδης και Ρίτα Αντωνοπούλου (θεά). Άγχος και λίγα νευράκια αυτή τη φορά, αφού είμαστε τρελοί για δέσιμο!!! Κι όμως, όλα πάλι δούλεψαν ρολόι, κατά έναν μαγικό κι ανεξήγητο τρόπο. Αφού δεν μπήκαμε μέσα φέτος, δεν μας σταματάει τίποτα (κάτι ακούγεται για Μαντόνα του χρόνου!), ανεβάσαμε τον πύχη πολύ ψηλά, ο Κεφαλάς βρίζει που χάσαμε τον Michael Jackson…

Δεν αναφέραμε καθόλου το camping, αυτή τη χρονιά υπήρχαν 46 σκηνές! Η μία περιοχή γύρω από τη φωτιά ονομάστηκε “Κάτω Πατήσια” και το μέρος πίσω από τη σκηνή “Κολωνάκι”, λόγω της ησυχίας, του γκαζόν και των ακριβών σκηνών… Η δε περιοχή με τα σουβλάκια, λέγεται “Τζιτζιφιές”.

Ένα μεγάλο εύγε στον Τσιγγέλη και στον Κάρβουνα, που τρέξαν πιο πολύ από όλους. Με την ευκαιρία να ευχαριστήσουμε και όλους αυτούς που μας βοηθάνε όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να γκρινιάξουν, χωρίς να ζητήσουν τίποτε. Τον Χρήστο, αιώνιο μπάρμαν, με ειδικότητα στην τεκίλα σφηνάκι. Την όμορφη Μένη, που κάθε χρόνο περιμένει το πάρτυ για να είναι στα εισιτήρια. Τον ακούραστο Μάκη Τζαμάικα, που καίει τα χέρια του και τα σουβλάκια κι όλο το επιτελείο του, (Άλκης, Γύφτος, Κώστας, Πασχάλης, Τέλης, τα Τζαμαικάκια, Δημήτρης, Λευτέρης Χ2). Τον Γιούρι τον παρκαδόρο. Τον Τσαλίκη, που δεν κάνει τίποτα. Την Ζωγραφιά που ήταν πωλήτρια στα μπλουζάκια, μαζί με τον Γλύκα. Τον Θέμη τον Σουηδό, τον Χίτα τον Στελάκη, τον Τσίρτσι, τον Χάρο, που στόλιζαν και δούλευαν στο bar. Την Άννα, την Μαρία, την Τασούλα, που μαζί με Άκη, Τζαμάικα ήταν στη μάρκα. Τον Τόλιο βεβαίως-βεβαίως, που ήταν αρχι-σεκιουριτάς με 2 βοηθούς από Δράμα στα εισιτήρια. Τον Πουτσίκα, που δεν ήρθε τελικά και τον Ze Ηλία, που του αφιερώθηκε και το 2ήμερο και υποσχέθηκε του χρόνου να ανοίξει το πρόγραμμα με τα “Παπάκια” στα Γαλλικά!

Και να ‘μαστε γεροί και δυνατοί και γεμάτοι όρεξη για το 7ο river party που διοργανώνεται στις 13 Αυγούστου, ημέρα Παρασκευή και με καλεσμένους έναν παλιό γνήσιο ροκά, τον Μπάμπη Στόκα, έναν επίσης δεξιοτέχνη της κιθάρας και της καλής κουζίνας Δημήτρη Σταρόβα και τον άνθρωπο ορχήστρα ο οποίος ήταν η ευχάριστη έκπληξη όλων μας και μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή, ο Άλκης Κωνσταντόπουλος!!!! Χαθήκαμε στις μπαλάντες του Στόκα, γελάσαμε με τις έξυπνες ατάκες και τους αυτοσαρκασμούς του Σταρόβα και ταξιδέψαμε μακριά με τις μελωδίες που με 20 διαφορετικά όργανα μας έκανε να χορεύουμε ο Άλκης.

Πάρα πολύς κόσμος, παλιοί, βετεράνοι καινούργιες φατσούλες, ξένες φατσούλες, από όλους αυτούς μαζί εμείς αντλούμε τη δύναμή μας, γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, υπερπηδούμε εμπόδια και προσπαθούμε να γινόμαστε κάθε χρόνο και καλύτεροι.

Ήδη φέτος εγκαινιάσαμε την καφετέριά μας με τραπεζάκια, τάβλι, σκάκι, κάτι ακούστηκε ότι του χρόνου θα έχουμε και φλίπερ!!!

Επίσης, έχουν γίνει 2 ντουζιέρες καινούργιες που θα διπλασιαστούν του χρόνου και έγινε διαμόρφωση της περίφραξης.

Το μόνο αρνητικό σημείο της Παρασκευής ήταν τα παράπονα του κόσμου για τα πολυάριθμα και πολυμελή μπλόκα που είχε στήσει η Αστυνομία και η Ασφάλεια της Δράμας στο δρόμο για το Εργοστάσιο. Ούτε εγκληματίες είμαστε, ούτε έμποροι! Πολλοί μας παραπονέθηκαν για κατάχρηση εξουσίας και ειρωνική αντιμετώπιση. Όλα αυτά θα διευθετηθούν συν τω χρόνω, κατόπιν συναντήσεων και κατανοήσεων.

Και πάμε στο Σάββατο 14 Αυγούστου, με έναν καλλιτέχνη που είναι στο απόγειο της δόξας του, τον Σωκράτη Μάλαμα. Έχει άπειρο και πιστό κοινό κι έτσι λοιπόν στα 7 χρόνια συναυλιών κάνουμε ρεκόρ εισιτηρίων! Πιο πολύ κόσμο δεν είχαμε ποτέ!

Εδώ θέλω να κάνω μια αφιέρωση στον αγαπημένο μας Σωκράτη Μάλαμα. Ο σοφός λαός μας λέει: «Καλοχαιρέτα τους πεζούς όταν καβαλικέψεις, για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις». Αφιερωμένο με πολύ αγάπη!

Όλα τα σημάδια λοιπόν μας δείχνουν ότι το Εργοστάσιο γίνεται πλέον θεσμός καταξιωμένος και αρχίζει να εξαπλώνεται η φήμη του εκτός Δράμας.

Οι ΑΠΑ.ΝΕ. (Απαράδεκτων Νεολαία), φέτος περισσότεροι και πιο ορεξάτοι από ποτέ, τρέχανε παντού και παίρνανε πρωτοβουλίες και βγάλανε και τα κάστανα από τη φωτιά όταν χρειάστηκε…

Στα δικά μας τώρα. Στη χρονιά που μας πέρασε είμασταν πιο δραστήριοι από κάθε άλλη χρονιά και σε αυτό βάλανε το χέρι τους και οι ΑΠΑ.ΝΕ.. Και εκδρομές με πουλμανάκι βάλαμε, με αποκορύφωμα την τελευταία στην Αλεξανδρούπολη, όπου διεξήχθει και διαγωνισμός τραγουδιού, το “Pulman Idol”, με πέντε συμμετοχές και νικητής κατόπιν μυστικής ψηφοφορίας αναδείχθηκε ο Χρήστος Κραστάνας με το τραγούδι “Ωραία που είναι η νύφη μας”. Καραστημένος διαγωνισμός, σικέ και τρισάθλιος! Γι αυτό λέμε να ξαναγίνει διαγωνισμός τραγουδιού το “Potami Idol” για να πάρουμε τη ρεβάνς! Θα εξαρτηθεί από τις συμμετοχές.

Επίσης, βοηθήσαμε στην υπέροχη ιδέα που είχε η Δημοτική μας αρχή για την ημέρα του Περιβάλλοντος και γεμίσαμε 2 κοντέινερ με ηλεκτρικά σκουπίδια!

Σε λίγες ημέρες, στις 17 Ιουλίου 2011 σε συνεργασία με τον Δήμο Προσοτσάνης, διοργανώνουμε το 1ο Φεστιβάλ Γκράφιτι Προσοτσάνης, στο χώρο του γηπέδου μας. Θα βρίσκονται μαζί μας πολλοί καλλιτέχνες γκράφιτι και θα ομορφύνουν τους τοίχους του γηπέδου μας! Θα υπάρχουν άφθονα σουβλάκια και μπύρα, ενώ 2 DJ θα αναλάβουν τη μουσική “υποστήριξη”!

Επίσης, να ευχαριστήσουμε όλους τους χορηγούς μας που μας στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και τους αδελφούς Κιουρτσή, που μας παραχωρούν κάθε χρόνο αφιλοκερδώς το αγροτεμάχιό τους για χρήση parking.

Να κρατάμε επαφές, να μη χανόμαστε, είμαστε λίγοι, είμαστε όσοι χρειάζονται, τα καλύτερα έρχονται! Μείνετε συντονισμένοι…

Συνεχίζεται...

Πληροφορίες

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *